yıllar sonra kırklareline kakava festivaline gittim. gördüğüm kadarıyla kırklerinde cok sey değişmiş öncelikle istanbul garajına gittigimde ilk olarak yılların nişiklisi ve şampiyon herseklisinin artık olmaması ilk degişiklikti. ulaşım büyük firmalara kalmış metro, nilüfer vs. gidiyor. kırklareline yaklastıgımda iyice heycanlandım 11-18 yaş arasını orada geçirdiğim için büyüdüğüm bana memlektimden daha yakın olan bir yerdi. girişe kocaman bir market yapmışlar kipa var 7 yıl önce küçücük M si bile olmayan bir migros acıldıgında deliler gibi sevindigimiz hatta ara ara sırf zevkine oraya gezmeye gittigimiz aklıma geldi. biraz sonra kırklareli üniversitesinin yol ayrımını gördüm. vay be artık kırlarlei de bir üniversite şehri olmuştu. ve garaja giriş. garaj aynı yerinde ancak büyütmüşler ve değiştirmişler.
aynı günün aksamında elbetteki kırklarelinin meshur istasyon caddesine gittim. tam istasyon girişindeki cay bahcesinin adı scala olmuş ufak tefek degişiklikler haricinde bir şeyi degişmemiş. hee bundan önce meydana bir ucak dikmişler orta yerde duruyor ben gitmeden plastik palmiyeler dikilmişti onları da kaldırmıslar. kıvancın yanına bir kız heykelcigi dikilmiş zaten anlamadıgım sekilde kırklerinde bir heykel artısı var atatürkün, inönünün, o kızın heykeli yapılmış. kakava şeklikleri yer değiştirmiş eskiden alkoliklerin mekanı olan istasyon altına tasınmıs. alan cok geniş acayip ferah ve cok güzel olmuş. bu arada kırklarelinde kafe sayısı da gözle görülür sekilde artmıs bizim zamanımızda 2-3 kafe vardı kakava senliği de panayırımsı bir hale bürünmüş.
en cok üzüldügüm sey de yasadıgım yer olan yanıkkısla llojmanlarının tam bir hayalet sehre dönüşmesi oldu. askeri birliği küçülttükleri ve lojman kiralarının asırı artısı sebebiyle kimse tercih etmiyormus eskiden cıglıklarımızın yeri gögü inlettigi llojman terkedilmiş şehirdi hatta oturdugumuz lojmana zincir vurulmus okadar üzüldümki. yaslanıyorum azizim.
insanlarına gelince hala aynı insanlar.cumhuriyetci oldukları tiplerinden belli olan teyzeler ve amcalar, süslü güzel bakımlı kızlar, yakısıklı ciks temiz suratlı cocuklar ve elbette kırklarelinin meshur romanları. hepsi aynı bıraktıgım gibi yerinde duruyor. sosyal yasamlarına düşkün olan kırklareliler yine her zamanki gibi cay bahcelerine konser alanlarına yıgılmıstı. baska hiç bir şehirde bu kadar eglenceye düşkün insan görmedim.hala kaliteli sehir, hala kaliteli insanalr hala kaliteli muhabbetler. üniversitenin gelmesi ekonomiyi canladırsa da sehrin yapısını biraz degiştirmiş apaçi tipler de sehre yeni katılan grup.
ilk gün yabancılık ceksem de ikinci gün kendimi oranın bir parçası ve hatta oralıymıs gibi hissettim. sokaktaki simalar dükkanlar, esnaflar bile tanıdık kendi memlkeitmden daha cok sevdiğim tek yer. velhasılı küçüktür, cok bir imkan yoktur ancak yıllar gecse de özlenebilecek sehirdir.
