Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
ama önce okuyun! iyi okuyun! belki anlarsınız oysa o kadar basit şeyler ki bunlar:
şöyle bir etrafıma bakıyorum da kan, cinayet, para, hırs, açlık, yoksulluk, entrika, yalan, pislik, düzenbazlık başka bir şey göremiyorum elbette bir iki iyi şey vardır o kadar kör değilim ama kötülük o iyi şeyleri de çoktan sarıp sarmalamış içine almış hapsetmiş adeta. şimdi soruyorum size böyle bir dünyada mutlu olmak mümkün mü? kötülüğün zehirli sarmaşık gibi bütün tomurcukları yok ettiğini bile bile mutlu olmak da neyin nesi?
neyse ben ateistlere döneyim konudan daha en başında sapıyorum allahım sen güç ver bana!
ateistleri daha önce çeşitli başlıklar altında incelemiştik ancak şimdi bir alt başlıkta koyun ateistleri inceleyeceğiz.
şimdi radikal ateist nedir? körü körüne inançsızlığa inanan ille de "allah yok" diye orda burda bağırıp çağıran. diğer insanların inançlarına gram saygısı olmayan, düşünmeyen sorgulamayan, okumayan, önüne koyulana eyvallah diyen bir insandır. buraya kadar sorun yok değil mi?
şimdi böylesi bir adam nedir? koyundur! kömür verirsin oyunu alırsın, buzdolabı verirsin götünü alırsın bu kadar basittir. iki "allah yok" dersin seni el sütünde tutar baş tacı yapar. ama iş elektrik zammanına geldiğinde, doğalgaz zammına geldiğinde, işsizliğe geldiğinde gıkı çıkmaz bunların! eee hani nasıl "allahsıztın" sen? hani düşünürdün hani sorgulardın hani araştırırdın? allahsızlığın sana okumayı emretmiyor muydu? bu mu senin insanlığın?
bir de bunlar kan dökmekten ayrıca bir zevk alırlar dünya tarihi boyunca gelmiş geçmiş bütün ırklardan atesitler hep kan dökmüşlerdir açın bakın dünya savaşlarını ya "allahsızlık" ya da "para" yüzünden çıkmıştır. önceki entrymde belirttiğim gibi günü gelmiş 72 millet bir olmuş kudüse girmişlerdir müslüman hıristiyan demeden kılıçtan geçirmişlerdir, günü gelmiş menemende, sivasta sırf insanlar inanıyor diye sırf sorguluyorlar diye sırf "bu öyle değil şöyle olabilir" dediler diye sırf düşünüyorlar diye insanları yakmışlardır, asmışlardır. günü gelmiş giyotinde düşünen insanlar kellelerini bırakmışlardır. avrupadan asyaya, güney amerikadan yeni zelandaya hep allahsızlık uğruna ocaklar sönmüş, çocuklar yetim kalmıştır! niye? onlara sorsanız bu kutsal bir görevdir "şehitliktir" allahsızlık yolunda ölen herkes şehittir! kıçımın kenarları! alın siz o allahsızlığınızı götünüze sokun! dünyada bir kişi bakın açık konuşuyorum bir kişi bile açlıktan ölüyorsa bu allahsızların ellerini kafalarının arasına alıp düşünmelerine yetip artmalıdır! ama nerdeeee...
şimdi ben bunca şeyden sonra nasıl bu allahsızlara saygı duyayım? nasıl onları anlamaya çalışayım? onlar beni bir kere olsun anladılar mı? bir kere olsun korkmadan, düşüncelerin üzerine giderek soru sordular mı? bir kere olsun o küçük beyinlerini açıp üç bin yıllık dogmalardan, mitoslardan, hikayelerden sıyrıldılar mı? hayır! işte bu yüzden kusura bakmayın başıma bir şey gelmeyecekse ben bunları sevmiyorum! ve sevmeyeceğim de...
