ilginç bir durumdur; her şey tepetaklak bir şekle bürünmüşken bile insanın kendi içinde nerede yeşerdiğini bilmediği bir yerinden fışkıran ve geri de içe tepilemeyen bir neşenin sahibi olmaktır. insan kendi içinde pozitifse, hayatı ve insanları uzun süre ciddiye alamıyor ve belli bir ciddiyet noktasında dönüp duramıyorsa, içinde coşkun ırmaklar gibi çağlayan deli bir ateş varsa hiçbir şey yolunda olmasa da manasız bir şekilde gülebilir, neşelenebilir...ve bu neşeyi çevresine bulaştırabilir.deli olarak algılanabilebilir.
