uyku filan değildir, kimse kandırmasın kendini. öyle horul horlul uyuyamaz kimse, bir nevi nöbettir, diken üstünde keyif çatmaktir...
göğsünüzün üstünde sevgilinin sizi düşündüğü uzvun -yani başının- var olduğunu bilmek, kalp atışlarınızı dinleyen bir kulağın varlığı heyecanlandırır kalbinizi,
hani ilk okul öğrencileri 23 nisanlarda şiir okumak için okul törenlerinde kürsüye çıkarlar, sayısız kez prova yapmış ve her seferinde sular seller gibi okumuş olsalar da paylarına düşen şiiri...
mavi önlüklü şirin öğrenci sevdiklerini kalabalık arasinda görünce unutur hep ikinci kıtasini şiirin;
kalp de yıllardır rutin ve tecrübe ile atıyor olmasına rağmen sevdiceğin dinleyişini hissedince unutur atmayı, düzensizleşir, ürkekleşir hatta dağılıp kalır, belki de durmak ister yorgunluktan...
yumuşak saçlarının kokusu karışır kalbin ritmine, sevdiceğin şah damarı kalbe eşlik etmektedir senkronize dolaşır kan vücutlarda artık. nabızlar bir atar..
