bugün
- albay kemal13
- icardi190511
- anın görüntüsü10
- artık yazmayacağım8
- kılıçdaroğlu'nun kuracağı partiye isim önerileri16
- albay kemal'in yazdıklarıni okumamak9
- jose mourinho nun fenerbahçe ye transferi14
- jose mourinho53
- erkekler ne işe yarar8
- iq seviyesi yükseldikçe tanrı inancının azalması9
- magicovento20
- siyasal islamcıların aslında kötü olmaması18
- ateistlerin zeka seviyesi düşüktür18
- en çok sevişmek istediğin kimse11
- 1 haziran 2024 borussia dortmund real madrid maçı25
- arda güler10
- insanı zengin hissettiren şeyler8
- nihavend longa20
- fethullah gülen öldü mü sorunsalı13
- true nickli yazar8
- bir erkeğe nasıl aşık oldunuz10
- uzun entry giren erkek12
- en objektif siyasi parti9
- sokak kedilerine örgütlü saldırı başlayacağı gün9
- türkiye akp lidir akp'li kalacaktır13
- kadir mısıroğlu'na bir söz bırak14
- kizil kara14
- kadir mısırlıoğlu seven mhp'li sorunsalı15
- 1 metre 55 santim balonu ağzına alan kız12
- eskorta 220 bin lira gönderen adam9
- barbara palvin'in aldatılması15
- tecavüz ettiği kızlarını müge anlı da arayan baba18
- magicovento cesurluğu17
- aşkım kapışmak8
- erdoğan'ın mülteci sevdası19
- enes kanter'in cemaate 110 milyon dolar vermesi27
- beli açıp kot şort giymek10
- ahmet uğurlu14
- sözlüğün en güzel kızından aldığım iltifat11
- ağızdan çiş kokusu gelmesi15
- sağlık bakanının suriyeli rakamları12
- fenerbahçe seneye sistemi yenebilecek mi13
- galatasaray'ın en son kırmızı kart gördüğü derbi10
- dinci zekası8
- cennette ergenliğe yeni giren eşleriniz olacak10
- ben 76 yaşındayım beni tahrik ediyorsun15
- avrupalılar niye mülteci istemiyor sorunsalı10
- pedofiller niye uyutulmuyor sorunsalı8
- bir erkeğin bir kadına çicek alması16
- atatürkün mason localarını kapattırması8
Yıllar yıllar önce mahallenin en güzel kızıyla çıkarken, aslında güzellik beş para etmiyormuş, onu öğrendim.
ve sonra kimseyi daha güzeli için terketmedim.
Girdiğim kavgalarda yediğim darbelerin artık iz bıraktığını farkettiğimde, büyüdüğümü anladım.
Sonrasında sadece sevdiklerimi ve bazı değerlerimi korumak hariç, kavga etmedim.
Çocukken büyüdüğüm evden herşeyi bırakıp ağlayarak ayrıldığımda, Yalnız başıma kalmayı öğrendim.
Ailemin herşeyden daha önemli olduğunu o zaman anladığım ve bir daha evdekileri üzmedim.
19 yaşımda, bizim evin çatısında, elimde yarım kırmızı kurdelalı yüzükle, yıldızların altında sevdiğimle dans ederken, mutluluktan ağlamayı öğrendim.
O günden sonra hiç mutluluktan ağlayamadım.
Bir akşam... En mutlu günlerimden biri olacağını sandığım akşam... sakinleşmem için abimin beni bayıltasıya kadar dövmesi gerektiği akşam, ayıldığımda kimseye güvenmemem gerektiğini öğrendim.
ve hala kimseye sonsuz güvenmem.
-Terketmek ve terkedilmekte rekor kırdığım yıllarda, sabretmeyi öğrendim.
-Son terkedişimden sonra, Neden-Sonuç ilişkileri kurup yaşanılan herşeyi baştan sona Düşünmeye başladım,
-iki sene sabahlara kadar düşündükten sonra, bu işler nasıl yürüyormuş onu öğrendim.
-Bu işlerin nasıl yürüdüğünü anladıktan sonra, kendime bu düzende yer bulamadığımdan siktiretmeyi öğrendim.
-Siktiretmeye başladıktan sonra, cool adam oldum hatunlara göre. Onlarcasını bulabileceğimi ve elde etmenin çok basit olduğunu öğrendim..
Bi tanesini sevmeyi denedim ve gerçekten sevilmek istemiştim, sonra şuana kadar öğrendiklerimi kimseye öğretemeyeceğimi öğrendim.
Boşverdim...
ve ben rotundjere,
Yıllar yıllar önce hayatıma son vermek istemiştim.. Çıkıp çatıya kendimi atmak. Anında herşeyi bitirmek..
Hiç korkmuyordum, herşey birazdan biteceği için mutluydum bile.
Asla unutamıycağım hatıralarım vardı.. Onlarsız olmazdı, yapamazdım..
Öldüğümde omuzlarımdaki yükle yaşamak zorunda kalmıycaktım. Herşey bu kadar basitti, evet çok basit.
Ölmenin mantıklı geldiği bir piskoloji içinde şehri seyrediyordum.. Araba vızıltıları, insan sesleri..
Onca kalabalıkta insanların birşeyler için koşuşturması...
Bu koşuşturmacada evlerine mutlu veya mutsuz şekilde dönmeleri...
Mutlu olmak için çok fazla kasıyorlardı kendilerini... Sevdiklerimde öyle...
1 ay sonra beni en çok sevenin bile gülebileceğini, 3 ay sonra kimsenin aklına gelmiyceğimi biliyordum...
Bir adım attım...
Geriye doğru...
Gülümsedim!!!
-Öldüm ben, dedim... Öldüm olum. hahahayt...
Sonra bi başka güzel görünmeye başladı dünya. Bu sefer hayatta işler nasıl yürüyormuş onu anladım.
Hiç korkmadım, Ağlamadım, Üzülmedim, Sinirlenmedim, Kimseyi Silmedim, Üzmedim, Mutsuz Olmadım, Olamadım.
insanların koşuşturmacasında beni ne mutlu ediyorsa onu yaptım...
Yaşadığım hergünü bonus olarak sayıyorum kendime...
Siz bu yazıdan belki hiçbirşey öğrenemezsiniz ama sadece şunu bilin:
Çok sevdiğimiz biri öldüğünde bile 1 ay sonra gülebiliyor, 3 ay sonra unutabiliyoruz!
Peki siz:
-Onlarcasını bulabileceğiniz halde niye yıllardır o'nun yasını tutuyorsunuz? ve mutsuzsunuz?
ve sonra kimseyi daha güzeli için terketmedim.
Girdiğim kavgalarda yediğim darbelerin artık iz bıraktığını farkettiğimde, büyüdüğümü anladım.
Sonrasında sadece sevdiklerimi ve bazı değerlerimi korumak hariç, kavga etmedim.
Çocukken büyüdüğüm evden herşeyi bırakıp ağlayarak ayrıldığımda, Yalnız başıma kalmayı öğrendim.
Ailemin herşeyden daha önemli olduğunu o zaman anladığım ve bir daha evdekileri üzmedim.
19 yaşımda, bizim evin çatısında, elimde yarım kırmızı kurdelalı yüzükle, yıldızların altında sevdiğimle dans ederken, mutluluktan ağlamayı öğrendim.
O günden sonra hiç mutluluktan ağlayamadım.
Bir akşam... En mutlu günlerimden biri olacağını sandığım akşam... sakinleşmem için abimin beni bayıltasıya kadar dövmesi gerektiği akşam, ayıldığımda kimseye güvenmemem gerektiğini öğrendim.
ve hala kimseye sonsuz güvenmem.
-Terketmek ve terkedilmekte rekor kırdığım yıllarda, sabretmeyi öğrendim.
-Son terkedişimden sonra, Neden-Sonuç ilişkileri kurup yaşanılan herşeyi baştan sona Düşünmeye başladım,
-iki sene sabahlara kadar düşündükten sonra, bu işler nasıl yürüyormuş onu öğrendim.
-Bu işlerin nasıl yürüdüğünü anladıktan sonra, kendime bu düzende yer bulamadığımdan siktiretmeyi öğrendim.
-Siktiretmeye başladıktan sonra, cool adam oldum hatunlara göre. Onlarcasını bulabileceğimi ve elde etmenin çok basit olduğunu öğrendim..
Bi tanesini sevmeyi denedim ve gerçekten sevilmek istemiştim, sonra şuana kadar öğrendiklerimi kimseye öğretemeyeceğimi öğrendim.
Boşverdim...
ve ben rotundjere,
Yıllar yıllar önce hayatıma son vermek istemiştim.. Çıkıp çatıya kendimi atmak. Anında herşeyi bitirmek..
Hiç korkmuyordum, herşey birazdan biteceği için mutluydum bile.
Asla unutamıycağım hatıralarım vardı.. Onlarsız olmazdı, yapamazdım..
Öldüğümde omuzlarımdaki yükle yaşamak zorunda kalmıycaktım. Herşey bu kadar basitti, evet çok basit.
Ölmenin mantıklı geldiği bir piskoloji içinde şehri seyrediyordum.. Araba vızıltıları, insan sesleri..
Onca kalabalıkta insanların birşeyler için koşuşturması...
Bu koşuşturmacada evlerine mutlu veya mutsuz şekilde dönmeleri...
Mutlu olmak için çok fazla kasıyorlardı kendilerini... Sevdiklerimde öyle...
1 ay sonra beni en çok sevenin bile gülebileceğini, 3 ay sonra kimsenin aklına gelmiyceğimi biliyordum...
Bir adım attım...
Geriye doğru...
Gülümsedim!!!
-Öldüm ben, dedim... Öldüm olum. hahahayt...
Sonra bi başka güzel görünmeye başladı dünya. Bu sefer hayatta işler nasıl yürüyormuş onu anladım.
Hiç korkmadım, Ağlamadım, Üzülmedim, Sinirlenmedim, Kimseyi Silmedim, Üzmedim, Mutsuz Olmadım, Olamadım.
insanların koşuşturmacasında beni ne mutlu ediyorsa onu yaptım...
Yaşadığım hergünü bonus olarak sayıyorum kendime...
Siz bu yazıdan belki hiçbirşey öğrenemezsiniz ama sadece şunu bilin:
Çok sevdiğimiz biri öldüğünde bile 1 ay sonra gülebiliyor, 3 ay sonra unutabiliyoruz!
Peki siz:
-Onlarcasını bulabileceğiniz halde niye yıllardır o'nun yasını tutuyorsunuz? ve mutsuzsunuz?
güncel Önemli Başlıklar