birey

dil deviriminin ardından, şahıs, kişi kelimesinin yerine kullanılan öztürkçe kelimedir.

morfolojik ve fonetik gelişimine baktığımızda ise;

morfolojik çözümlemesi:

bir=isim kök,
+egü: isimden isim yapım eki.

fonetik çözümleme:

öyle zannediyorum ki burada sadece isimden isim yapım eki olan +egü ekinin fonetik incelemesine bakmamız yeterli olacaktır.

+egü > +ev ("ü" vokali düşer-sonda ünlü düşmesi)

kelimenin bu şekildeki değişimine fonetikte verilen isim sızıcılaşmadır. yani "g" ötümlü ve ön damak sesinin "v" ötümlü ve diş dudak sesine dönüşmesidir. yani kelimenin son hali "birev" olmuş olur. daha sonra oluşan "v-y" değişmesi ile kelime son halini alır ve "birey" olmuş olur.