Bir gün Imam-ı Azam hazretleri döneminde, bir adam imam-ı azam'ın arkasından konuşur. Bir nevi dedikodu. Orada bu konuşmalar arasında olan başka bir adam ise bu konuşmaları imam-ı azam'ın yanına gider ve hakkında konuşulanları anlatır. Bunun üzerine imam-ı azam bir kutu şeker hazırlatır ve arkasından konuşan adamın evine gider. Kapısını çalar ve adam çıktıktan sonra imam-ı azam adama şöyle der: "işittim ki günahımı almışsın. Bu hediyemi kabul buyur. Gerçi senin yaptığın bu cömertik karşısında bu şeker hiçbir şey ama olsun."
