bugün

aşk tesadüfleri sever

filmi izledim. zerrece ağlamadım. eski sevgilimin ankaralı olması ve ankarada o dolaştıgımız yerleri görünce bi an böyle kötü oldum. onun dışında tın tın. çünkü zaten biz bu sahneleri daha önceden görmüştük be yavru kuşum.

lan kutusu bile nerdeyse aynı jödönfan *'dan çalmışlar olum dedim didindim kendimi yedim.
ha bi de türünün son örneği(olmayan bir hayali karakter) bir erkek karakter çizmişler. öyle bir dünya yok. sen sarhoş olcaksın da seni yataga taşıcak. yok anam. yanına bile uzanmıcak he mi? geçceksin onları bir kalem. yok öyle bir dünya.
sonrasında yaktım bi sigara. söyle dedim kamuran abla!!*
(bkz: aşk eski bir yalan)