pek şeker yaratıklardır vesselam. mimik yapamazlar ama ağızlarının yukarı eğimli oluşundan dolayı hep gülüyorlarmış gibi bir havaları vardır. sürekli açtır bunlar bir de. ne verseniz yerler allahsızlar. yem kabını görünce 8 seneden beri çıkamadığı fanusun içinden sanki bir anda çıkabilecekmiş gibi size doğru debelenir, alıp öpesi gelir insanın. hele bir de ışığı, güneşi görünce o incecik boyunlarını uzatıp umarsızca gözlerini kapatıp maymaşık maymaşık ısınmaları, insanı mest eder. ağızları vardır dilleri de vardır ama konuşamaz gariplerim. çok güzel hayvanlardır. kabuk değişimlerine şahit olmak, ayrı bir güzelliktir. her hayvan gibi masumdurlar. ama bunlar sanki daha bir masumdurlar, öyle ya kediyi köpeği sokağa atsan belki yolunu bulur ama bu minikler o kadar muhtaçtır ki, o minicik fanusun içinde ömürlerini tamamlarlar. bir nevi ilelebet bebektir bu hayvancıklar.
not: rıfkiyem seni yerim lan ağzını yüzünü yerim çok güzelsin, çok seviyorum seni boklu ya.
