kendisi hakkında yapılan spekülasyonlara, manipülasyonlara, iftiralara, türlü çamur atmalara bakılacak olursa aslında sayılacak onca sebeb arasında çok basit bir sebebin daha ayan görüleceği hukukçu.
osman can'ın kendi cuntacı, gayri hukuki hukuk sistemini cumhuriyetin ilk yıllarından beri oturtmuş, destansı bir biçimde bütün hukuk birimlerinde kadrolaşmış seyfi oktay'lar, mehmet moğultay'lar yetiştirmiş karanlık odaklarca ve onlara bilerek yahut bilmeyerek destek olmuş kişilerce en çok eleştirilmesinin sebebi nedir biliyor musunuz?
en basit sebeb: kendisi müslüman olmamasına rağmen müslüman'ın da hakkını, kürd'ün de hakkını, ezilen üniversite gençliğinin de hakkını savunuyordur ve bunu yaparken müthiş donanımlı bir hukukçu olduğunu her defasında gösteriyordur. öyle ki konuşurken kitaptan okuyormuş izlenimi veren bu adam on dakikada onlarca referans verebilir birçok hukukçudan ve maddeden. bunun yanında görülmektedir ki kendisi karşıt görüşteki kimseyi sessiz ve sakince dakikalarca dinleyebiliyor, muhatabın sözü bitince bir hukukçuya yakışır biçimde müthiş bir rasyonalite ve kavrayıcı üslupla argümanlarını sunuyor. karşıdakinin bütün tezlerini yavaşça, tereyağından kıl çeker kolaylığıyla çürütüyor.
ee, sabih kanadoğlu ve türevi ortaçağ hukukçuları ve yine söylüyoruz bilerek veya bilmeyerek bunlara destek olanlar da bu kişinin kendileri gibi her tartışmada, konferansta nefretten, kinden ağzından tükürük saçmamasına sinir oluyorlar adeta gerginlikten tırnaklarını kemiriyorlar. onları asıl deli eden bu. çünkü inanamıyorlar böyle insanların da olduğuna, zannediyorlar ki hukuk her zaman birine karşı verilen bir savaştır. bazı şeylerin insanlara hizmet etmek amaçlı olduğunu, sevgi aşılaması gerektiğini, ayırıcı değil birleşirici olduğunu, olabileceğini bilmedikleri için daha doğrusu buna inanamadıkları için böyle bir kutlu dava için yola çıkmış hukukçulara inanamıyorlar. ben onlara kızamıyorum gerçekten bakın. çünkü diyorum ya bilmiyorlar, yanlış yaşadıkları hayatın doğruluğuna kendileri de inanmışlar bir zaman sonra.
