eskilere dönüp baktığımda ve buradaki yazıları tekrar tekrar okuduğum zaman daha çok inandığım yasadır. ilk sevgililerimden ikisi onlarla çıkmayı çok istediğim için, bunu bilmedikleri halde benle çıktılar. ilkini günlerce düşünmemiştim. bu aylarımı almıştı. bu konuyla ilgili hiç fikrim olmamasına rağmen... daha sonra biraz zorlama bi şekilde bile olsa bu çocuk benimle çıkmıştı. çok mutluydum. daha sonra ikinci çocukla konuştum ve düşündüm. evet, onu seviyordum ve istiyordum. daha da düşündüm ve 2 hafta geçmeden çıkmaya başladık. daha sonraları onu hiç düşünmememe rağmen ilk çıktığım bana geri dönmek istemişti. ondan beni aldattığı için ayrılmıştım. içimde bir üzüntü kalmıştı tabi ve bende öcümü almak istemiştim. ardından bu çocuğa geri döndüm ve bir güzel ortada bıraktım. ve bu çekim yasasını geç de olsa öğrendim. başka bir çocuğa aşık oldum ama vazgeçtim. videolarda belirtildiği gibi "vazgeçerseniz sizin olmaz." saptaması kesinlikle doğru. vazgeçtim ve benim değil. bu yasa aklıma geldi. o zaman istemeye aynen devam ediyorum. seviyorum. istiyorum. fazlasıyla.
son olarak son 2 gündür düşündüğüm bir şey. annemin şu sıkıntılı günlerde sinirli olmaması, oraya buraya zarar vermemesiydi. yani mutlu olmasını istemiştim. gerçekten çok düşündüğüm bu şey, annemin sabah karşımda gülücükle karşılamasından sonra daha da inanmamı sağladı. üstelik aklımda yokken bile.
