''savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye, zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın, raksederken mahallenin maşallahı, eyvallahı, güzelleş be oğlum şimdilik ölümüne kadar hayattasın...'' repliğiyle aklımdan bir türlü çıkaramadığım filmdir. ''anı yaşa'' mesajı bu kadar afilli kelimelerle daha güzel ifade edilemezdi herhalde. normalde okan bayülgen'i gördüğüm anda kanalı değiştiren bir insanımdır ama kendisinin bu filmdeki müthiş performansını es geçmek de olmaz. müjde ar'lı sevişme sahnelerinde yardırmıştır.
