pakistan ve hindistan izlenimlerini anlattığı asya mektupları'nda bu iki ülke halkının, özellikle de aydınlarının evrenin merkezi olarak ya pakistan'ı ya da hindistan'ı gördüklerini yazar. bir hintli için dünyanın en önemli, değerli, bilgi dolu yeri hindistan'dır. en iyi mutfak, en iyi müzik, en iyi şiir de hindistan'dan çıkar. nüfus biraz fazladır ve yoksulluk, sefalet filan biraz tahammül ötesidir ama olsun, medeniyetin merkezi burasıdır işte. ya "peşavar" ya "yeni delhi" ya da "kalküta".
ben buna benzer düşünceler taşıyan türkler ve amerikalılar da tanıdım. onlar da kendi ülkelerini, uygarlıklarını evrenin merkezi sanıyorlar. bu, büyük bir cahilliğin temel belirtilerinden biridir.
