bir ayrılık olarak türkçeye çevrilmiş film.
altın ayı film ödülünü ve oyuncu ödüllerini toplamış bir film elbette belli bir kalite vadediyor ama avrupa film ödüllerindeki sanatsal filmlerin prim yapması çerçevesinde bazen karşılaştığımız izlenebilirlik açısından sıkıcı türlerden değil.
senaryo abartısız gerçekçi ama olay örgüsünü devamlılığını merak ettirecek ilginçliğe de sahip. oyunculuklar küçük oyuncularda dahil karakterlerle bütünleşmiş. yer yer dedektif gibi hissediyorsunuz kendinizi yer yer gözünüzün önünde gerçekleşen olaydaki detayı görememekten esef duyuyorsunuz. ahlak kavramı, gurur, doğrular içerisinde daha doğru olan, yalanlar içerisinde daha masum olan gibi çelişkiler içerisinde kalmıyorda değilsiniz. çünkü abartılı bir karakter yok filmde herkes kendine göre biraz haklı.
filme yakışmış olan müzik kullanılmaması ve seslerde de taviz verilmeyen realizm övgüye değer olmakla birlikte yine de bazı sahnelerde müzik kullanımı kesinlikle filme popülarite katardı. şahsen ben biraz müzik aramadım desem yalan olur. kesinlikle sinema açısından önemli bir yapıt ama şuna da eminim film izlerken derinlik aramayan bir çok insan için konu kısır görülecektir. filmde eksik gördüğüm unsurlardan biri de dramı abartmamış olması yönüyle güzel ama içine biraz daha gülümseme katacak bir iki diyalog olabilirdi. bence komik gelen 14 yıllık evliyiz ve kal demedi kısmı gibi subjektif yorumlarla az bir komedi devşirmek olası ancak ama onda bile erkekteki gururu sorgulamaya başladığınızda geri dönüp gülmesemde olurmuş diyebiliyorsunuz.
