Hacıosman bayırından sola dönüp de Büyükdere'nin biraz ilerisine gelince kendinizi büyük bir evin oturma odasında hissettiğiniz yer. Hala sıcacık mahalle hayatını yaşayabileceğiniz, alışverişe çıktığınızda en az beş kişiye selam vermeden eve dönmediğiniz, kuruyemişçinin 'baban sigarasını aldı' gazetecinin 'bugün annen uğradı' diyebildiği, çocukluğunuzun dondurmacı abisinin sizi yolda görünce bir külah dondurma verdiği, paranız yetmezse esnafın 'abla boşver yabancı mıyız' diyebildiği, pazarda mis gibi maydonz satan amcanın ' al bu hafta bu da benden' deyiverip poşetinize bir demet dereotu koyduğu, evde hapşırsanız ertesi gün ' aa filanın kızı hapşırmış ' :) diye duyabileceğiniz, en ufak ateşli hastalığınızda tüm komşuların geçmiş olsuna geldiği, evde yalnızsanız sizi yoklamaya gelen teyzelerin yaşadığı, seneler boyunca aynı kasap, market, balıkçı, kuruyemişçi..den alışveriş yapabilip çocukluk kuaförünüze gelin başı yaptırabildiğiniz, geç vakit eve dönerken başınıza kötü birşey gelmeyeceği, komşunuzun kapısını çalıp
' çayın varsa hadi içelim ' diyebileceğiniz, selalardan sonra ölen kişinin isminin ısrarla iki defa söylendiği ve ölen kim olursa olsun tüm esnafın cenaze namazında saf tuttuğu ender yerlerden biridir.
Sabahları korna sesi yerine balıkçı motorları ve martı sesleri ile uyandığınız, insanların asla kaldırımları kullanmadığı ,caddelerde evlerinde volta atıyormuş gibi bir eda ile yürüdükleri ve kendinizi her daim güvende hissettiğiniz harika bir Boğaz kıyısıdır.
Şimdilerde lüks villaların semti olarak bilinse de, Sarıyer aslında kendi halinde minicik bir balıkçı kasabasıdır.
Sokaklarında hatmi topladığım, ahşap evlerine girip çıktığım, hanımellerinden bal emerek, düdük çiçeklerini toplayıp, kırlarında ip atlayarak büyüdüğüm, onlarca teyze ve bir o kadar da amcaya sahip olduğum, her bir teyzenin üzerimde ayrı ayrı emeği olduğu, gözümü açtıktan 30 yıl sonra bile buralı olup burada yaşamaktan asla pişman olmadığım, damağımdaki tadı hiçbir zaman gitmeyecek olan semttir.
