2005 yapımı woody allen filmi. şansın çifte yüzünü gösteren bir yapıt. şeytanın ayrıntıda saklı olduğunu yüzük ile sembolize etmiş senarist abimiz, filmin sonunda yüzüğün düştüğü yer, filmin sonunu tayin etti. chris karakterinin karaktersizliğine ve bencilliğine o kadar çok kızdım ki başta, filmi yarıda bırakacaktım nerdeyse. müfettiş abilerin dediği gibi "karısını aldatan sıradan bir erkek." belki biraz daha fazlası fakat gerçekte de böyle değil mi? yani herkes az da olsa yanında yöresinde ya da kendinde ondan esintiler görmedi mi? büyüksün woody usta!