Eskiden Türkler savaşırlarken arkalarından vurulmamak için (ok ile) sırtlarını bir ağaca veya taşa dayarlarmış. Bu genellikle bir taş olurmuş ve bu taşa arkataş derlermiş. Arkadaş kelimesi de buradan gelmiştir. Sırtımızı dayayabileceğimiz, güvenebileceğimiz, kötü günümüzde yanımızda olan kişilere arkadaş demeliyiz. Fakat bu günümüzde böyle değil arkadaş dediğimiz insanlar aslında bu tanıma uymayan insanlar.
