nazım hikmet ran

türkiye'de seveninden çok fetişisti olduğu doğru olabilir. hatta sadece türkiye'de değil. geçen hafta almanya'da karşılaştığım alman bir hanım bana birkaç şiirini ezberden okudu. hayatına dair tüm detayları biliyordu. ama, "toplumcu şiir kapsamında sanatsal bakımdan oldukça yetersiz eserler vermiştir." demek edebi bilgi, birikim ve kavrayış anlamında bariz bir yetersizliğin nişanı. bu lafın kaynağını anlamaya çalışıyorum: bende de olur bazen, başkaları tarafından çok sevilen birine, bir şeye karşı açık ya da gizli şekilde bir antipati duyduğumu farkederim. "bu kadar dangalak seviyorsa,o kadar da iyi olamaz." derim kendimce vs. ama neruda'nın "hepimizin ustası." diye bahsettiği, yannis ritsos'un ona ithafen,onun adına şiir yazdığı bu denli büyük bir şairi harcamak da yürek ister, bilek ister. daha o güçte biri de çıkmadı. onu 22 yıl hapseden koca bir devlet bile yapamadı bunu.