alışveriş merkezi çocukları

Üzülerek takip ettiğm topluluktur.
Elbette genellemeye gitmemek gerek,ancak çoğunluğa bakarak söylemek gerekirse yazık edilen çocuklardır.
Okuyoruz ya gazeteletde 'falan kızı ile ....avm de yemek yedikten sonra,alışveriş merkezinin eğlence yerinde kızı....7oğlu ile vakit geçrdi'..
Evde ayna karşısında 2 saat vakit geçirip,sonra da çocuğu da 2 saat süsleyip kendini en yakın avm'ye atan ebeveynler çocuklarının sosyalleşip 'hava aldığını' düşünüyor.Amaç orada bir tanıdıkla karşılaşıp,çocuk ile 'gösteriş' yapmak..
Özellikle azın gidilecek o kadar açık alan varken,hala her semtte en az 3-4 tane park varken,arkadaşları ile bata çıka çocukları oynatmaktansa hiç algılayamadıkları bir mekana tıkatıp sonra da afilli alışveriş torbaları ile dışarı çıkınca çocukla vakit geçirdiğini düşünen anne babalara kızıyorum.
Çocuğu alıveriş yaparak mutlu etmeye alıştıran bu zihniyet ileride tatminsizliğin alasını yaşayacağını da düşünemiyor.
Tüm çocuklardan ayrıştırarak adeta izole etmek ise ona zarar verir.
Kaldı ki çocuğun yaşıtları ile oynamaya,onlarla itişe kakışa vakit geçirmeye,bata çıka zıplamaya ihtiyacı vardır,bir tanışa rastalama ümidi ile pahalı oyuncak mağazalarından alışveriş yaparken süs köpeği gibi gezdirilmeye değil..