ilk önce kesinlikle çok sevmek ve bu sevgi ile evlenmek.Zaman zaman aynı kardeşler bile birbirine tahammül edemezken hiç sevmeden mantık ile yapılan evlilikler ilk krizde sıkıntı yaratır.
Karşındakinden mükemmel olmasını beklememek ve kendinin de mükemmel olmadığını bilmek,hatalar ile alay edebilmek.
Mutlaka beraber gülebilmek,her akşam yemekte beraber olmak ve akşam sofraları için özen göstermek.Mutfağı neşeli olan evin içinde de sevgi vardır.
Karşı taraf sinirli ise susabilmek,2 ay önce olanı biteni unutmayıp kin tutarak 2 ay sonra ortaya koymamak.
Tartışıp çözüme kavuşturulan konuyu lastik gibi uzatmamak.
Üçüncü kişilerin aile hayatına karışmasını engellemek,ailecilik yapmamak,huzur bozan kimin ailesinden olursa olsun aynı tavrı takınabilmek.
Ağızdan çıkan söze güvenmek,didik didik didiklememek.
Aynı evde yaşanıyor olsa da ayrı hayatlardan gelindiğini unutmamak.Arkadaş,eş ,dost..vs konusunda kıskançlık yapmamak..
Evliliğin bir tapu anlaşması olmadığını bilmek.
Mutlaka çocuk yapmak..
Yatağa dargın girmemek,her fırsatta birbirine sarılıp,öpüp koklamak..
Ama tüm bunların olabilmesi için çok ama çok seviyor olmak..
