''adım sadık. ama bu bile kesin değil. çünkü ağzımdan çıkan ilkkelime bile yalandı. o zamanlar altı aylık bile değildim. bir gün babam işten eve geldi ve benimle hiç ilgilenmedi. çok sinirlenmiştim. saatler sonra yanıma gelerek bana doğru eğildi. gözlerimi kapatıp geleceğim üzerine düşünmeye başladım. babam bunu hiç farketmedi ve yüksek sesle bana hala yaşayıp yaşamadığımı sordu. kızgınlıktan kuduruyordum ve babamın dünyada en çok nefret ettiği şeyin annemle karıştırılması olduğunu bildiğim için, kollarımı ona doğru uzatarak ''anne'' dedim. bu benim ilkyalanımdı ve etkili oldu..'' varış ve herşeyin başlangıcıdır bu..
