Çocuğun hem fiziksel hem de psikolojik gelişiminde ileride sıkıntı yaratacak durumdur.
Anne ile çocuk arasında savaş ilanıdır ve çocuk her zaman ağlaya ağlaya kazandığı için çocuğa ağlayarak herşeyi elde edebileceği hissettirilir.Annesinden korkup yemeye başlayan çocuk ailesini yemek yediği zaman mutlu ettiğiniz düşünür ve ileride kilo sorunu yaşayabilir.
Büyükler arasında 'kusunca yine yedir,ağzını elinle tut öyle yedir' gibi saçma söylemler de vardır.
Bu nedenle yeni bebk sahibi olan annenin kulakalrını tüm yaşlılara tıkaması gerekir.
Çocuk da en nihayetinde bir insandır ve acıktığı zaman yer,doyacağı kadar yer,uyumak istediği zaman uyur,tuvalete çişini/kakasını yapmak istediği zaman yapar.Dışarıdan müdahale sadee bunların geç düzene girmesine neden olur o kadar.
Karşılaştırma da yapılan en büyük yanlışıtr.'Ama falanın oğlu uyumadan önce şöyle yiyor,filan süper yiyor,uyuyana kadar salla' gibi önerilere de kulak asmamak gerekir.
Anneler bebeklerini ne yiyeceğini karar vermelidir sadece,miktarını ve zamanını ona bırakmalıdırlar.Her bebek farklıdır ve bünyeyi zorlamamakta yarar vardır.
Bu konudaki annemin ısrralı itirazları ve benim aynı derecede ısrralı inadım sayesinde 3 yaşına gelen kızım karnabahardan semizotuna,balıktan,ete meyve sebze et..vs hiçbirşeyi ayırt etmeden ve bana zerre yeme sorunu yaşatmadan büyüdü.Tek sıkıntımız peynir,yoğurt..O'nu da peynirli kekler,yoğurtlu çorbalarla hallediyoruz...
