bugün

allah a inanmak ama güvenmemek

aşkı büyük olanın, imtihanı da büyük olur.
tarihte o "allah dostu" dediğimiz zatların ne sıkıntılar çektiğini biliyoruz.
insanın başına en ufak musibet gelince, daha kötüsü olmadığı için şükredeceğine, küfrediyor.
bu yanlış. çünkü allah insanı dünyaya cenneti yaşamak için göndermedi. zorluklara katlanıp, imtihanı geçmesi için gönderdi.

hayır da ondan, şer de ondan. yani kadere inanmak. bu da imanın şartıdır.
insan buna inanmıyorsa, imanını sorgulasın.

"nârı da hoş, nuru da hoş" demişler.

edit: imla