"doğru insan" dendiğinde bu tabirin yanlışlığını konuşmak sanki fazla iddialı bir tutum.
beklentileri karşılayan insan oluyor doğru insan. ne aradığını bilen insanlar için önemli bu. sırılsıklam aşık olsa da birine, o kişinin kendisi için doğru insan olmadığını düşünen ve o kişiyi reddedenler var. çünkü hayata bakışının her zaman ondan farklı olduğunu biliyor. "aşk nasılsa geçer, önemli olan doğru kişiyi bulmak". eh, hatalı mı bu düşünce? değil elbet. ama sakat olduğu su götürmez bir gerçek. konu bu olmadığı için açmaya gerek yok.
her şeyini bildiğim - eskisinden yenisine - insan doğru insandır. geçmişinde kalmış erkekleri hala hüzünle anan insan değil. aklı eskilerinde kalan kişi olamaz doğru insan. geçmişini dalgaya alabiliyorsa doğru insandır. bunu yapamıyorsa geçirdiğin onca zaman, verdiğin emek boşunadır. çünkü gün gelir yalnızken, o eski zıpçıktılar alakasız bir yerde aklına gelir, romantik bünyeyi darmadağın eder. böylesi ibretlik bir kolpaçinodur. gereksizdir.
geçmişi alay ederek anmalı doğru insan. başka türlüsü olmaz.
