Pek çok filmini seyrettiğim 28 Ekim 1967 doğumlu ABD'li kadın oyuncu. Açıkçası çok güçlü bir oyuncu değil. Ama asla kötü bir oyuncu da değil. Kendine has bir tarzı var. Güzelliğini değil ama sevimliliğini çok iyi kullanır. Hayatımıza 1990 yılında "Pretty Woman" filmindeki Vivien Ward karakteriyle girmiştir. Çok hastası değiliz ama bir kez orada görmüştük göğüslerini. Film son derece sıradandı. Hatta o zamanlar hatırlıyorum "yıllardır seyrettiğimiz Türk filmlerinden ne farkı var, Zengin adam - hayat kadını aşkı işte" diye tartışmalara vesile olmuştu. Bu filmin bu denli sevilmesinin en önemli nedeniydi. Gülünce gözlerinin içi gülüyordu. Doğrusunu söylemek gerekirse ayrı ayrı bakacak olursanız gerçekten çok da güzel sayılmazdı. Ama bu vasat parçalar onun bedeni ve yüzünde biraraya toplandığından müthiş oluyordu. "Pretty Woman" filminden hemen sonra o zamanki nişanlısı Kiefer Sutherland ile "Flatliners" (Çizgi Ötesi) filminde yer aldı. Bu da iyi bir filmdi. Bunların dışında "Dying Young" (1991), "Hook" (1991), "Sleeping with the Enemy", (1991), "Pelican Brief" (1993), "I Love Trouble" (1994), "Mary Reilly" (1996), "Conspiracy Theory" (1997), "My Best Friend's Weddings (1997), "Runaway Bride" (1999), "Notting Hill" (1999), "Erin Brockovich" (2000), "Ocean's Eleven" (2001), "The Mexican", "Mona Lisa Smile" (2003), "Closer" (2004) gibi filmlerde oynadı. Bu filmlerin bazıları gerçekten çok kötüydü. Bazıları ise ortalamanın hayli üzerinde oldukça iyi. Örneğin 2000 yılında kendisine Oscar kazandıran "Erin Brockovich" filmini kaç kişi hatırlıyor şimdilik. Kendisi için üstün ama rakiplerine göre zayıf bir performanstı. Ama Hollywood zor bir dönem geçirmiş sıradışı ama gerçek kişilerin hayatlarını konu olan filmleri çoğunlukla ödüllendirmiştir. Yine de sene benim favorim performasını turboya takmış olan "Requiem For A Dream" (Bir Rüya için Ağıt) de oynayan Ellen Burstyn idi. Bununla birlikte belki çok kaliteli bir film değildi ama insanların içinde unutulmayacak kadar sıcak izler bırakan, gülümseten "Notting Hill" filminde de Julia Roberts dışında bir oyuncu düşünemiyorum. Ben eminim ki bir daha hiçbir filmde onu bu filmdeki kadar güzel, sade, sevimli ve parlak göremeyeceğim. Özellikle 12 yıl da geçmişken. Ama onun bu filmin sonlarında yer alan "Şöhret gerçek değil biliyorsun. Unutma ben de bir erkeğin önünde duran ve ondan kendisini sevmesini isteyen sıradan bir kızım" repliği sinema tarihinin unutulmazları arasına girmiştir. Buradaki ağlak hali ve sonrasında Hugh Grant'a arkasını dönüp gidişi Julia Roberts adı geçtiğinde benim gibi romantiklerin hatırlayacağı sahnelerinden biri olacaktır. Julia Roberts o koskocaman gülümsemesi ile sadece romantik komedilerde oynasaydı çok, çok daha unutulmaz olurdu. Ama Hollywood'un en zengin ve en çok kazanan oyuncusu olması onun taşlarını yeterince iyi oynadığının göstergesi.
