bugün

hatırladıkça utanç veren anılar

tanım: geçmişi hatırladığımızda utanmamıza sebebiyet veren hatıralarımızdır.

örnek;

yıl 1996.
sokakta saklambaç falan oynandı derken, akşam ezanı okundu*, herkes evlere dağıldı. o akşam da teyzemler bize yemeğe gelmişler. sofra kurulmuş, güzel güzel muhabbetler, falan filan. ellerimi yıkadıktan sonra sofraya yöneldim ve teyzem tam o anda:

"o eller yıkanmadan sofraya oturulmaz. git çabuk ellerini yıka." şeklinde gereksiz yere çıkıştı.

çocuk aklımla ben bu olaya o an fazla sinirlendim. sonuçta ellerimi yıkamıştım. pis muamelesi yapılmasına tahammül edemedim.

tam da o akşam saklambaç oynarken, karşı apartmanda oturan metin abi'den* inanılmaz derecede hoşuma giden, ne anlama geldiğini bilmediğim tekerleme tarzında bir şey öğrenmiştim. fırsat bu fırsat deyip, öğrendiklerimi hemen günlük hayatıma aktarayım istedim. teyzeme döndüm ve:

"offf teyze ellerimi yıkadım!
bilmeden görmeden konuşma,
her tanıdığının da altına yatma!!!" dedim bir gururla.

sonrası karanlık...