Sosyalleşmelerine yardımcı olabilmek için annelerinin 'masal okuyan bebek' aldıkları nesildir.
Bir zahmet çocuklarına 2 saat ayıramayıp masal okumayan,onunla oyun oynmak yerine televiyonu kontrolsüzce seyretmelerine izin veren ebeveynlerin yetiştirdiği nesildir.
Çocuk parkına çocuklarını götürmeye üşenip aylığı bilmem kaç yüz lira olan 'oyun gruplarına' yazdıran ve acayip de yararlı birşey yaptığını düşünen anne babaların yetiştirdiği nesildir.
Çalışmanın çocukla ilgilenmeye bahane olamayacağını anlamayanların evlatlarıdır bu nesil.
Henüz 2 yaşında çocuklarını bilgisayar karşısına oturtan,psikolojik tahlil kitaplarından yola çıkarak çocuk yetiştirenlerin,en büyük haftasonu aktivitesi alışveriş merkezi gezmek olanların,oyuncak marketlerine deli gibi para yatırıp çocuğun el becerisini geliştirmesine fırsat vermeden herşeyin hazırını sunanların,mahalle hayatından giderek uzaklaşıp soyut site hayatı yaşayanların nesilleridir.
Bencilliğe mal kıymeti bilmek,asabiyete karakter sahibi olmak diye bakan anne babalardır bunlar..
Kaza ile parka çocuk götürseler ve o çocuk koşarken düşse hemen düşmesine sebebiyet veren diğer çocuğun anne /babasını bulup nutuk atan,psikolojik tahlil yapan ve bir diz kanaması için özel hastanelerin 'suit' oadalarını kapatanlardır.
El kadar kıyafetlere 200-300 lira para verip,en pahalı oyuncağı altına çekince çocuğun ruhsal gelişiminin hallolduğunu düşünürler.
Oysa o çocuğun herşeyden çok ilgiye ihtiyacı vardır..
Akşam eve gelince onunla oynamak yerine,onu alıp dışarda dolaşmak yerine önüne çizgi film açıp uyuklamayı tercih ederler..
Hayır anlamadığım neden çocuk yaparlar...
