Doğru bir tespittir.
Derdini anlatamayan,size bağırıp çağırmayan,sadece öylece duran,zarar vermezseniz saldırmayan,yemek verirseniz karnını doyuran,sizin insafınıza,vicdanınıza muhtaç bir halde yaşayan,yaşamaya çabalayan hayvanları sevemeyen hırsı,kavgası,kıskançlığı,bencilliği ile yaşayan insanları asla sevemez.
Hayvanı karşılıksız seversiniz.Karşılık beklemeden sabahın köründe yürüyüşe çıkarırsınız,mama alır suyunu eksik etmez,kontrollerini yaptırırsınız.Pencere kenarnıa gelen kuşa karşılık beklemeden yem verirsiniz,kediye karşılıksız bağlanırsınız.
Hiçbir karşılık beklemeden yaşanacak bir sevgiy tahammül edemeyen tamamen karşılık üzerine kurulmuş sevgilere daha zor katlanır.
Hayvanlarda en az insanlar kadar sevilmelidir,sevemesek bile sahip çıkma bilncini taşımalıyız.Vicdan bunu gerektirir.
'Sokak insanları ile sokak hayvanları aynı mı canım' diye sesler duyar gibiyim.Birini önemsemek için diğerini görmezden gelmemiz gerekmiyor.Çağdaş toplum her ikisini de gerekli duyarlılığı gösterebilen toplumdur.
Hayvan sevmek ille de evde hayvan beslemek anlamına da gelmez.Onlara karşı duyarlı olmak,kapı önünde ekmek ve su koymak da hayvan sevmektir.
Hayvan sevgisi sizi geniş vicdanlı yapar bu kocaman vicdan daha çok insanı sevip,önyargısız anlayablmenize sebep olur..
