insancıklar

Makar devuşkin in Varvara ya yazdığı mektuplardan birinde, çok güzel yazı yazan ve yazdıklarına verilen parayı beğenmeyip inatla kitabını satmayan bir arkadaşından bahseder :
" Şu Ratazyayev' i alalım: Bir sayfa yazı yazmak onun için işten değil. Günde beşer sayfa yazdığı oluyor. Söylediğine göre, sayfa başına üç yüz ruble alıyormuş. Bir hikaye, yahut mızraklı bir fıkra filan çiziktirdi mi gelsin beş yüz papel,ister istemez veriyorlar. Bes yüz ne kelime, gün oluyor bin rubleye para demiyormuş!.. Ne dersiniz buwma Varvara Alekseyevna? Size bir örnek daha : Onda bir şiir defteri var. Şiirler de hep ufak şeyler... Yedi bin istiyor anacığım; düşündüm, yedi bin! Bu bir mülk, kocaman bir ev demektir. Söylediklerine göre, beş bin veriyorlarmış ama razı olmuyormuş. Kandırmaya çalışıyorum: <Al şu beş bini de tükür suratlarına! diyorum. Az para mı beş bin?> - <Olmaz diyor; yediyi de verecek keratalar!> Pek becerikli bir adam canım! "

Ve ben burayı dönüp dönüp okurum...