aşkın, hüznün, romantizmin, mutluluğun; bütün duyguların tadında bırakıldığı, hiç sıkılmadan izlenebilecek dokunaklı bir film. hatta son zamanlarda izlediğim en iyilerden biri, geç kaldığımı hissettirdi. su gibi akıp gidiyor ve film bittikten sonra bile ekrana bön bön baktırıyor adama yaşlı gözlerle.. anne hathaway hanım kızımızın filmdeki jane austen halleri ilk bakışta amelie poulain havası verdi bana. diyeceğim o ki oyuncuları başarılı, aynı zamanda güzel insanlar; piyano ayrı bir hava katıyor, hüzün güzel yansıtılmış.. daha ne olsun efendim.
