risale i nur'da bu korkunun nasıl bir lezzet ihtiva ettiği aşağıdaki şekilde geçmektedir:
Evet, havf*da lezzet vardır. Eğer bir yaşındaki bir çocuğun aklı bulunsa ve ondan suâl edilse, "En leziz ve en tatlı hâlet*in nedir?" Belki diyecek:
"Aczimi, zaafımı anlayıp, vâlidemin tatlı tokatından korkarak, yine vâlidemin şefkatli sînesine sığındığım hâlettir."
Halbuki bütün vâlidelerin şefkatleri, ancak bir lem'a-i tecellî-i Rahmettir*. Onun içindir ki, kâmil insanlar aczde ve havfullahta* öyle bir lezzet bulmuşlar ki, kendi havl ve kuvvetlerinden şiddetle teberrî* edip, Allah'a acz ile sığınmışlar. Aczi ve havfı kendilerine şefaatçi yapmışlar.
