elif şafak'ın okuduğum ilk kitabı olup beklentilerimin üstündeydi. kitap oldukça akıcı olup arada sırada gereksiz ayrıntıların uzunluğuyla sıkmış olsa da hiç ummadığım bir sonla çok etkileyici bir biçimde bitti. ermeni meselesinde de çok yanlı bir tutum sergilenmemiş. iki tarafında düşüncelerine yer veriliyor karakterler aracılığıyla. ama en güzel özet kitabın sonlarına doğru armanuş'un sanal arkadaşı baron bagdassarian tarafından söylenilenler. ayrıca o bu değil de ben ciddi ciddi asya'yı özlüyorum. onun o hem asi, muzip samimiyetini, gerçekçiliğini.. kitap her şeyiyle çok etkilemiş değil beni hatta okuduğum bi çok kitaptan daha kötü belki ama bu da ilk defa oldu işte.. takdir etmek lazım o yüzden.
