ankara

dinginliğin şehridir. biraz sakallıdır, saçları hafif akça, söylenen her cümleye; söylenildiğine pişman edecek tüm olası cevapları içinde tutar. içinde o biriktirdiklerinden olabilir gri havası. konuştuğunda, sohbet etmeye başalayabilen her insan ankara'ya aşık olmaya başlar,aşkı sohbettir iki duble rakı eşliğinde. istanbul'un izmir'in romantik tiki muhabbetti değil, aşk; ahlak felsefesinin içinde düşer sakarya'daki sofralara. insanlar, insan yüzleri sayesinde düşünür. boğazla körfezle değil insanla içilir. tam bir gerçekçidir. istanbul'un o oynak haline pezevenklik yapmamaya ısrar eder, deniz kokusu kokuşmamıştır, sevgiden çıkartılır.