acınası insanlarla bir arada proje çizmeye çalışmaktır burda öğrenci olmak. uyuma saatlerinizi unutmaktır. jürilerde yorgun görünmemek için surata bir ton şey sürmektir. yaplacakların asla bitmemesidir. grup çalışmasından nefret etme sebebidir. sürekli gergin, mutsuz ve huzursuz dolaşmanızdır. dokunsalar ağlayacağınız derslerden çıkmanızdır. bazı jürilerden eve dönünce 20 saat aralıksız uyuyabilme yetisine sahip olabilmektir. tüm konuşmaların sonunun konsept, taşıyıcı, malzeme diye sonlanmasıdır. alınan notların önemsizleşmesi, projeden geçmenin son notuna razı gelmektir. elindekiyle yetinmeyi öğrenmektir. mezun arkadaşlardan yardım dilenmeye razı olmaktır. son dakika insanı olamadığınızda sinir krizi geçirmeniz, ozalitçinizin bile size acıyan gözlerle bakmasıdır. dönem boyu 600 tl yi çıktıya bayılıp sonraki dönem ne bok yicem la şimdi demektir. dandik ağaca verecek para bulamadığınızdan değişik yollar bulmaya çabalamaktır. cepteki son parayı bazen maket bıçağına vermek ve keskin kalsın diye dua etmektir. yapıştırıcı kokusuna bağışıklık kazanmaktır.
her ne olursa olsun güzel bölümdür. hele mezun olmaya çok yaklaşınca. *
