o boşluğun dolmadığını, doldurmaya çalıştıkça eksilmenden anlıyorsun. sonradan görüyorsun ki; her malzeme kendinden bir şeyler aslında. olmuyor, dolmuyor. sen de bırakıp öylece gidiyorsun, varlığını unutuyorsun. ama o hep orada var olmaya devam ediyor.
