canı yanan birinden, hastane edebine uymasını beklemek enayilikten başka birşey değildir. bu, daha gelişme çağındaki çocukları eğiten öğretmenlerin çektiği çilenin yanında devede pire gibi kalır. doktor olmakla adam olmayı aynı kefeye koymayalım. doktor, hastanın içinde bulunduğu durumdan anlayacak arkadaş. it gibi davranmayacak. devlet hastanesinde ayrı, özel polikliniğinde ayrı karaktere bürünmeyecek. hasta nazı çekmek zoruna gidiyorsa bu işi yapmayacaksın. o yemini ettiysen hakkını vereceksin.
tüm doktoR arkadaşlar gaza gelmesin. her meslek kolunda rastlanan amiplerden bahsediyorum.