uçurtmayı vurmasınlar

tunç başaranın 1987 li yıllara damgasını vurduğu, bir çok mesjı bir arada alabileceğimiz, bir başyapıt. replikler, hayatın gerçeklerini yansıtıyor. herşeyden önemlisi de sevgiyi de dramı da ufacık ta olsa komediyi görüyoruz bu film de. film in müziğini duyduğumuzda tüylerimiz diken diken oluyor. gözlerimiz buğulanıyor. herkes olmasa da birazimiz o müziği mırıldanıp, kendimizi barış olarak görmüşüzdür. tunç başaran ı kutlamak gerektiğini altına basa basa vurguluyorum. nedeni ise hocam o küçük çocuğa ne verdiniz büyümü yaptınız. diye sormaktan başka birşey gelmiyor insanın aklına.