en bi sevdiğim bakış açısı-felsefi yaklaşım bıdı bıdı her neyse.
ağlak sulu gözlü olmaya gerek yok ama hüngür hüngür ağlanabilecek zamanlar da var. her zaman hayvan gibi gülmeye gerek yok ama hayvan gibi gülünecek zamanlar da var. sürekli kara kara düşünüp çıkmaz yollara girmeye gerek yok ama zaman zaman çıkmaz yolları da görmek var. fakir edebiyatı yapıp kendini kandırmak yok ama fakirlik nedir bilmek ve görmek var hiç değilse anlamaya çalışmak var. kişiliğini yitirmiş gibi her şeyden vazgeçerek sevmek yok ama bazen her şeyi unutarak sevmek de var.
uçlarda yaşamaya gerek yok ama uçların da kenarında durup bir de manzaraya ordan bakmak var.
işte buna yakın bir şey gerçekçilik ayaklarının nereye bastığının farkında olmak * sert zemine mi yoksa çamura mı.
