çok güzel bir kadın ismi. ayrıca bir tevfik fikret şiiri.
ferda(yarın)
Ferdâ senin: senin bu yenilik, bu inkılap.
Her şey senin değil mi ki zâten? Sen, ey gençlik
Ey umudun güzel yüzü, işte aynan
Karşında: sabahın saf ve bulutsuz semâsı,
Titreyen kucağını açmış, bekliyor. Koş!
Ey hayatın neş'eyle gülen tanyeri, işte herkesin
Gözü sende; sen ki hayâtın ümidisin,
Alnında bir yeni yıldız, yok, bir güneş,
Doğ ufuklara; önünde şu çileli mâzi sönsün müebbeden.
Sönsün müebbeden o cehennem; senin bugün
Cennet kadar güzel vatanın var: Şu gördüğün
Zümrüt bakışlı, inci gülüşlü kızcağız
Kimdir, bilir misin? Vatanın! Şimdi saygısız
Bir göz bu nazlı çehreye -Allah esirgesin-
Kem bir nazarla baksa tahammül eder misin?
ister misin, şu ak sakalın pâk ve muhteşem
Vakûr alnına bir kirli el demem,
Hatta yabancı bir el uzansın? Şu makberi
Razı olur musun taşa tutsun şu serseri?
Elbet hayır; o makber, o vakûr alın
Kudsî birer vatan misâlidir. Vatan çalışkan
insanların omuzları üstünde yükselir.
Gençler, vatanın bütün ümidi şimdi sizdedir.
Her şey sizin, vatan da sizin, her şeref sizin;
Lâkin unutmayın ki zaman sert ve kendinden emin
Sessiz adımlarla tâkip eder bizi.
Önden koşan, fakat yine dikkatle her izi
incelemeye yol bulan bu yanılmaz izleyicinin
Azarıyla utanıp kalırsak, yazık! Demin
'Ferdâ senin' dedim, beni alkışladın; hayır,
Bir şey senin değil, sana ferdâ emanettir;
Her şey emanettir sana, ey genç, unutma ki
Senden de bir hesap arar şikâyetçi gelecek!
Mâziye şimdi sen bakıyorsun, uyanmış,
Âti de sana kuşkuyla bakacak.
Her uzvu ihtiyaç fırtınasıyla sarsılan
Bir neslin oğlusun; bunu hatırla zaman zaman.
Asrın, unutma, şimşeklerle aydınlanan ilerleme asrıdır:
Her yıldırımda bir gece, bir gölge devrilir.
Bir yükseliş ufku açılır, yükselir hayat;
Yükselmeyen düşer: Ya terakki, ya çöküş!
Yüksemeli, dokunmalı alnın semâlara;
Doymaz, insan denilen kuş yükselmeye.
Uğraş, didin, düşün, ara, bul, koş, atıl, bağır;
Durmak zamanı geçti, çalışmak zamanıdır!
