Kelime anlamı ile şeiat;yol,mezhep ya da yöntem demektir.islam dinine göre ise Kuran'da belirtilen yasaklar,islami yol ve yöntemlerdir.Kökeni 'beyan etmek'ten gelen kelime,genel ifade ile ise iallahın kanunları olarak da yorumlanabilir ki Kuran da çou yerde Musa'nın ya da Nuh2un şeriatı olarak da görülebilir.
islam dininde sosyal,ticari,medeni,ekonomik ve pek tabii dini yaşamın her alanında Allahın kurallarının hüküm sürmesi ve tüm bu alanların Kuran'a belirtilen hususlara göre düzenlenmesi ve de bu netice itibarı ile de yargı sisteminin de bunu esas alması anlamına gelir.Şeriat hükümlerinde sünnet ve ulemanın görüşleri önemli olduğu gibi temelini Kuran'da geçen hadis ve hükümlerden alır.Dinin direkt olarak devlete ve devletin her kademesine müdahelesidir.Bir diğer anlatımla dinin inaç olamkatn çıkıp aynı zamanda devlet yönetiminde de söz sahibi olmasıdır.
Elbette ki dinin ortaya çıkış aşamasında ,bulunduğu çevredeki sosyal hayatı düzenleyebimek için 'şeri' hükümlerle toplum idaresi gerekli olabilirdi.Farklı bir anlayış içindeki insanları başka bir yolda yürütürken bu kurallar ve kanunlar onları diğerlerinden farklı kılabilirdi.Ancak günümzde uygulamada çıkacak aksaklıklar ve en önemlsi medeni hukukun önemi ve de değeri nedeni ile mümkün olmayan bir sistemdir.
Medeni hukuk ile öncelikle 'devlet'in dini olmadığı vurgulanır .Bireylerin olur ya da olamaz buna devlet karışmaz ancak her vatandaşına eşit mesafede olabilmek için devlet bu konuda tarafsız ve renksiz olmalıdır.Her alanda kadın ve erkeğin eşit temsili,kadının toplum içinde söz sahibi olabilmesi,miras,boşanma,ticaret ve yargı gibi alanlarda cinsiyete göre değil doğruya göre karar verilebilmesi ve eşit yaklaşımlar sergilenebilmesi için medeni hukuk ayrıca önemlidir.
Şeriat hükümlerinin bugün dahi süregelmesi ise mümkün olmayacak,olmaması gerek hayal peşinde koşmaktır.Dinin devlete müdahelesi ortaya baskıcı bir yaklaşım çıkarırı ki bu da bireyin temek hak ve özgürlüklerinin başlangıç seviyesinde elinden alınması demektir.
