bugün
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı15
- anın görüntüsü21
- kimsenin okumadığı sözlükte yazar olmak27
- jose mourinho21
- kahverengi gözlü olmanın hiç bir işe yaramaması8
- günahların takımı galatasaray13
- her erkeğin unutamadığı bir kadın vardır9
- sözlük erkeklerinin bugünkü kombinleri9
- ayetullah hamaney'in mini etekli torunu21
- bir erkekle kız arkadaş olabilir mi sorunsalı8
- anneler günü18
- hayatınızda kaç kere reddedildiniz19
- erkekler seks yapamayacağı kadınla arkadaş olmaz15
- bik bik için diktiğim şort21
- toplu taşımalardaki müzisyen sorunsalı8
- zall beceremiyorsan bırak git15
- üstteki yazar gözünde nasıl canlanıyor14
- 13 yaşındaki kıza tecavüz eden 28 kişi17
- icardi19058
- sözlük yazarlarının boy kilo ölçüleri9
- piknikçi grubun varoş olduğunu anlama yolları15
- doğum gününde hatırlanmamak13
- kızların mesajlara geç cevap vermesi16
- icardi1905'in sözlüğü bozması8
- elinin değdiği anı unutamıyorum 5 posta attım16
- en dindar özelliğiniz25
- serdar ortaç renault megane benzerliği8
- ali koç9
- yorgun mermi10
- şizofreni11
- bacağa kramp girmesi10
- 2024 eurovision şarkı yarışması13
- erkeklerin sadakatsiz olması9
- türkiye den soğuma sebepleri11
- erkekler götünüze değil yaptığınız pastaya bakar15
- arkadaşlar sizce bu yüzük nasıl15
- eloande ile evlenip sözlüğü huzura kavuşturmak8
- uludağ sözlükte yazmanın hiçbir anlamı olmaması11
- fazla mastürbasyon yapan erkek9
- uludağ sözlük kapatılacak11
- 45 yaş üstü kadınların muşmulaya dönmesi10
yazarların yaşadığı bazı tecrübelerin ardından söyleyebilecekleri şeyleri, hikayelerindeki "karşı taraf"lara biraz sitemle birlikte ifade etme şekilleridir.
herkes için dökülecek kelimeler aynıdır. herkes duygularının kurbanı olduğu vakit işi arabeski hatırlatan sözlere ve isyanlara birakır. onlar için kaderin ta kendisidir bu ve olmayan bir ilişkinin acısını hep aynı kelimelerle anlatırlar birbirlerine. hep aynı sözler, aynı klişe laflar, "seviyorum" kelimesinin iyice bayatlaması...
farklı olmak feci bir şeydir. verdiği rahatsızlığı en alakâsız durumlarda bile hissedersiniz ve evet bunu sen de yaşatanlardansın bana, yani öyleydin.
bak şimdi ilk görüşte aşk diyeceğim gene bayat bir ifade olacak. çok mu laf kalabalığı yaptı bu konularda insanoğlu nedir, ama gerçekten bu ifadeyi sana "aynen böyle oldu" diye anlatmam gerek. öyle asi asi bir noktaya bakman ve benim ağzım açık şekilde bakakalmam, ardından "bu nasıl bir şey" demem kendi kendime.
aramızda bir duvar vardı sadece ve birkaç gün geçti ve sen artık önümde oturuyordun. çizimim iyi değil diye ne kadar aklıma gelen şarkı sözü varsa sıraya yazıyordum, yanımdaki de araba falan çiziyordu, ara sıra kız resmi de çizerdi ve eğer güzel çizmişse ona "bu o olsun" derdim, altına da beni çizerdi sonra...hayaller...hayal etmesek ne yapardık kim bilir??
ama nasıl istenmezdin ki sen? sonuçta bu beden içine kısılıp kalmış ruhun diğer ruhlardan farkı yok. kabuğu yüzünden karartılmış olması dışında. deli gibi arzuluyordum seni. çözmem gereken onca test bana sadece o upuzun güzel saçlarından tesadüfen sırama düşmüş bir saç telini arasına koyduğum kitabı hatırlatıyordu...ne acizlik...ne büyük zavallılık...nasıl bu kadar düşebildim, bilmiyorum.
ardından kandırıldığımı bile bile bazılarının telkinlerine kulak verdim, neye güvendiğimi hala bilmiyorum ve "o"nu devreye soktum. bekleyişe geçtim...burada kahkaha atmam gerek. bir zerre kadar bile ümit taşıdığım için kendimden hâlâ utanıyorum.
ama çok çabuk sindirdim seni. 2003'ün benim için en önemli olayı belki de buydu. 31 aralık günü öl desen ölecek olan bu beden, sadece iki hafta içerisinde seni sadece becerilebilecek sıradan bir bünye olarak görmeye başladı, bu derece dönüşüverdin, -anlamsızlaştırıldın- yani. acıyla eğittim ben kendimi, kimsenin asla yapamayağını yapıverdim. nasıl bir büyüydü acaba uyguladığım, sanırım kaynağını biliyorum; "konuşmuyorum senle" ya da "konuşma benle". bunlardan birisiydi...
sonuçta bana the gathering'i hatırlatan her şeyden uzaklaşmama ve hiçbir zaman bu grubu dinleyecek, o sesi duyacak güce sahip olamamama neden olmuş, içilip söndürülmüş bir sigara misali geçtin üzerimden. bana gerçekleri hatırlatarak, bana neyi istememem gerektiğini -farkında olmadan- da olsa öğreterek.
aralık-03, ankara
loş ışıklar eşliğinde,
o sicak zeminde çırılçıplaksın.
sen ve ben
hafifce öpüşüyor, koklaşıyoruz
ve sen o sırada ağlıyorsun
artık ölebilirim
mutlu bir şekilde
aaron stainthorpe *
herkes için dökülecek kelimeler aynıdır. herkes duygularının kurbanı olduğu vakit işi arabeski hatırlatan sözlere ve isyanlara birakır. onlar için kaderin ta kendisidir bu ve olmayan bir ilişkinin acısını hep aynı kelimelerle anlatırlar birbirlerine. hep aynı sözler, aynı klişe laflar, "seviyorum" kelimesinin iyice bayatlaması...
farklı olmak feci bir şeydir. verdiği rahatsızlığı en alakâsız durumlarda bile hissedersiniz ve evet bunu sen de yaşatanlardansın bana, yani öyleydin.
bak şimdi ilk görüşte aşk diyeceğim gene bayat bir ifade olacak. çok mu laf kalabalığı yaptı bu konularda insanoğlu nedir, ama gerçekten bu ifadeyi sana "aynen böyle oldu" diye anlatmam gerek. öyle asi asi bir noktaya bakman ve benim ağzım açık şekilde bakakalmam, ardından "bu nasıl bir şey" demem kendi kendime.
aramızda bir duvar vardı sadece ve birkaç gün geçti ve sen artık önümde oturuyordun. çizimim iyi değil diye ne kadar aklıma gelen şarkı sözü varsa sıraya yazıyordum, yanımdaki de araba falan çiziyordu, ara sıra kız resmi de çizerdi ve eğer güzel çizmişse ona "bu o olsun" derdim, altına da beni çizerdi sonra...hayaller...hayal etmesek ne yapardık kim bilir??
ama nasıl istenmezdin ki sen? sonuçta bu beden içine kısılıp kalmış ruhun diğer ruhlardan farkı yok. kabuğu yüzünden karartılmış olması dışında. deli gibi arzuluyordum seni. çözmem gereken onca test bana sadece o upuzun güzel saçlarından tesadüfen sırama düşmüş bir saç telini arasına koyduğum kitabı hatırlatıyordu...ne acizlik...ne büyük zavallılık...nasıl bu kadar düşebildim, bilmiyorum.
ardından kandırıldığımı bile bile bazılarının telkinlerine kulak verdim, neye güvendiğimi hala bilmiyorum ve "o"nu devreye soktum. bekleyişe geçtim...burada kahkaha atmam gerek. bir zerre kadar bile ümit taşıdığım için kendimden hâlâ utanıyorum.
ama çok çabuk sindirdim seni. 2003'ün benim için en önemli olayı belki de buydu. 31 aralık günü öl desen ölecek olan bu beden, sadece iki hafta içerisinde seni sadece becerilebilecek sıradan bir bünye olarak görmeye başladı, bu derece dönüşüverdin, -anlamsızlaştırıldın- yani. acıyla eğittim ben kendimi, kimsenin asla yapamayağını yapıverdim. nasıl bir büyüydü acaba uyguladığım, sanırım kaynağını biliyorum; "konuşmuyorum senle" ya da "konuşma benle". bunlardan birisiydi...
sonuçta bana the gathering'i hatırlatan her şeyden uzaklaşmama ve hiçbir zaman bu grubu dinleyecek, o sesi duyacak güce sahip olamamama neden olmuş, içilip söndürülmüş bir sigara misali geçtin üzerimden. bana gerçekleri hatırlatarak, bana neyi istememem gerektiğini -farkında olmadan- da olsa öğreterek.
aralık-03, ankara
loş ışıklar eşliğinde,
o sicak zeminde çırılçıplaksın.
sen ve ben
hafifce öpüşüyor, koklaşıyoruz
ve sen o sırada ağlıyorsun
artık ölebilirim
mutlu bir şekilde
aaron stainthorpe *
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar