+ bu okulu kazanacakların hepsi de benim gibi yoksul çocuklarımı anne, onu da öğrendin mi?
öyle ya yoksul çocukları ki parasız yatılı için imtihan oluyorlar.
öyleyse ben burayı kazanırım üzülme, sınavı pekiyiyle bitiririm.
artık burada da arkadaşlarım olur, haftada iki gün sen hastahaneden ben okuldan çıkıp eve döneriz.
sana da konuk günlerinde bakkal bisküvisi alırım.
sınavların yapıldığı okul karşı yöne düşüyordu, yeniden geçtiler caddeyi ürke ürke. ara sokaktan yürüdüler, yüksek bir duvarın yanındaki kapıda durdular. okulun öğrenci giriş kapısıydı bu. içerden uğultular geliyordu, yağmur taş duvarların arasından çıkan aykırı yeşilleri parlatmıştı.
-bizden de erken gelenler olmuş, geç meç kalmış olmayalım?
hademe giyimli bir kadın, onlara doğru yürüdü taşlı yoldan.
bezgin, alışık bakışlarıyla anne kızın üstünden dışarda bir şeye bakıyordu.
anne saygılı sordu;
-geciktik mi acaba, çocukların çoğu gelmiş.
hademe kadın ilgisiz cevap verdi;
- parasız yatılı imtihanların çocukları hep erken gelir, hiç gecikmezler...**
