ezginin günlüğü

bugünkü denizli konserinde her zamanki gibi bizi bizden almış "grup" sözcüğünü yeterli bulmadığım grup.
hüsnü arkan'ın gidişine üzülmekteyiz;üzülmekteyiz de hâlâ ama bugün gördük ki murat kaya da ezginin günlüğü'ne bambaşka bir enerji getirmiş alışkın olmadığımız. gitarı bırakıp gerinmesi ve kollarını kocaman açıp tek ayak üstünde durarak ellerini kuş misali dalgalandırması,bambaşka olmuş... hatta bir ara terleyip üstteki tişörtünü çıkardı,biz sanıyoruz oynamaya başlayacak;ama olmadı tabii. ama farklı enerjisiyle yine de sevdik onu... ama hüsnü arkan bambaşka!
ah ne diyebilirim ki başka! yorum yapılacak,eleştirilecek hiçbir şey yok! her şey o kadar içten ki,ne diyebiliriz?!
iyiki varlar... dünyanın en güzel sesinden şarkı dinlemek gibi bir şey.