bugün

aldanırım

platonik bir aşkın sefilliğini yaşadığım ortaokul, lise zamanlarımın vazgeçilmez dert ortağı, keder arkadaşımdır bu şarkı. aradan yıllar geçse bile hep vazgeçilmezimiz
ıslanan gözlerimiz ve yaktığımız sigaraların müsebbibi olmuştur bu şarkı. dün hiç alakasız bir yerde, tekrar ortaokul arkadaşıyla buluşmuş yolda yürürken, öğrenci mekanında sesi aynen yaşar'a benzeyen bir elemanın gitarının akorlarını yaptıktan sonra "bu bir yalan" diye girdiği an ayaklarımın dermanı kesildi, bir tane sigara yakasım geldi ama sigarayı bıraktım amınyiyüm. Evet entry çok objektif ama benim jenerasyonumun hemen hemen hepsinin buna benzer bir entry'i gireceği için yani geneli temsil ettiği için düzeltme yapmıyorum. bu yüzden milyonlarca insanda aynı tahribatı yapabilecek kadar güçlü bir şarkıdır. Ah be yaşar gençliğimizi sömürdün be.