film kon itibariyle çok başarılı. oyunculuklarda bir o kadar başarılı ve kaliteli olunca güzel bir eser sunmuşlar bize. dünyanın sadece yaşadığımız ve gördüğümüz yerlerden ibaret olmadığını hatırlatma görevini bir kez daha yerine getirmiş bu film * . afrika'nın kanayan bir yara olduğunu gerçekçi kesitlerle göstermiş. insanlığımdan utandım yer yer. kesinlikle izleyin. bir de şöyle bir durum var;
hani şimdi sağda solda elmas, pırlanta reklamları dönüyor. sevdiğinize minik bir güzellik yapın gibi yahut buna benzer sloganlarla. işe de yarıyor bu sloganlar. birçok kadın ve genç kız hayran oluyor bu mimik taşlara. onları elde edebilmek için kapris veya şımarıklık yapabiliyor onları sevenlere. ilişkilerini bitip ilişkilere başlıyabiliyorlar.
buraya kadar yazıyı okuyan arkadaşlarım olaya çok dar bir kesitten baktığımı düşünebilir. bende biliyorum insanların parası olduğunu ve bu parayı canları istediği gibi harcayabileceklerini. ister elmas alır, ister tezek alır, ister benzin döker yakar. ama her şeyin bir adabı var. tabi ki insanlar pırlanta kolyede takıcak, zümrüt bronşa da sahip olucak vs.
ama şu filmi izledikten sonra insanlar bu konuda biraz daha hassas olmalı diye düşünüyorum. bunları gördükten sonra hala salak bir tavırla "yeaa ben tek taşş istiyoruuuuououm." , "o pırlanta kolyeye bayıldım, alamazsam ölürüm yaneeeiii." diye insanlar düşüncelerini çeşitli platformlarda pervasızca belirtebiliyorlar ya, işte bu beni çıldırtıyor.
