hedonizm felsefesi. haz yoğunluktur. maneviyatın yoğunluğu. bu yoğunluktan elde kalan mutluluktur. beş duyudan dokunma ve görme sağlar hazzı. görme dediğim, temel anlamda değil de; bir şeyin sizi mutlu ettiğini görmek anlamaktır. haz la oturup kalkan biri için bu zevkten yoksun olduğunda çok büyük bir boşluğa düşer. bir süre sonra hayattaki amacı herhangi bir şeyden zevk duymak olur. mutlu olmak için yaşar. zaafları artar. direnci yıkılır. en ufak kötü bir şeyde teslim olur. bu yüzden fiziksel değil ama akıl esasındaki hazzı çok fazla büyütmemek gerekir. yoksa mutsuz olunan anlar artar.
gelelim temas bazındaki hazza. her insan bundan zevk duyar. tabi karşıdaki insan onun mutluluğundan pay alabiliyorsa. karşılıklıysa ve ilişkide bir bağ varsa. ellerin dokunması, sevilen kişiyle bedenlerin sıcaklığın dengelenmesi.. ve sonunda hissetmek, sevginin ne olduğunu anlamak. karşı taraf için tek olduğunu, özel olduğunu adın gibi bilmek müthiş bir hazdır. hazzın ekstrem noktasına ulaştığınızda hiçbir şeyin önemi yok gibi gelir. akla kazınmış gibi çıkmaz o anda duyduğunuz mutluluk. ve birçok şey değişse bile, o kişiyi ömür boyu göremeseniz dahi unutamayacağınız şeyler arasında yerini korur haz.
