bugün

abi

ilk arkadaş, futbolla ilgilenme nedeni, tifosi olmayı sağlayan büyük etken, anne-babanın ilk göz ağrısı...
Bu sabah yağmur var istanbulda diyerek, uğruna şarkılar söylediğim, şafak saydığım, can yoldaşım, iddaada kupon ortağım.
yokluğunun 15. gününde daha gelmesine 140 gün var diyerek hüngür hüngür ağlama nedenim. Her sabah yatağını dolu görme umuduyla uyanıp hayal kırıklığına uğramama, gün boyu türlü bahanelerle kendimi avutmama, akşam olunca boşluğunun sol göğsümün altında yarattığı ağırlık ve acıyla o çok sevdiği şafak türküsünü dinleyip hüzünlenmeme sebebiyet veren canımın diğer yarısı. varlığında Her gün defalarca boynuna sarıldığım ve artık sadece sesiyle yetinmek zorunda kaldığım, masamın üzerinde duran fotoğrafta olduğu gibi yine dalgalı uzun saçlarıyla kapıdan içeri girmesini umut ettiğim, "abi bu ev sensiz hiç güzel değilmiş" diye itirafta bulunduğum, özlenesi, yolu gözlenesi kişi.