durmadan azar yiyen, yolculara bir türlü kendini beğendiremeyen şöför kişisine hak verme güdüsü. 'adamcağız da akşama kadar direksiyon sallıyor adama da yazık' şeklinde başlar. ancak gelgelelim şöförün de milleti kalayladığına şahit olunması üzerine yavaşça kendini 'pezevenk, herkesi azarla. bok var çünkü' şeklindeki düşüncelere bırakır.
insanoğlu acayip vesselam...
(bkz: hayat ne tuhaf vapurlar filan)
