bugün de öğleden sonra kalktım yataktan. aslında kalkmak da istemedim, kalkıp ne yapacaktım nereye gidecektim?
neyse lavoboya doğru yöneldim, aynada kendime baktığımda dünyanın en mutsuz insanını gördüm ve ona küfrettim. nasıl bir insandı bu her daim mutsuz, umutsuz. neyse takılmadım ona en büyük zevkim olan açkarnına sigara içme tutkusu geldi aklıma, aslında aklımdan hiç çıkmamıştı çünkü düşünecek başka bir şey yoktu zaten. sigara paketini aradım aradım bulamadım, ee tabi sonra aklıma geldi pakette değil poşetteydi sigaram, tütün içiyordum çünkü ben. para istemek bu yaşta zor oluyordu keza. neyse biraz hava alayım diye dışarı çıktım ve çıkar çıkmaz bir tütün daha sardım. aç karnına ağır tütün öksürük krizine yol açtı ve 5 dakika kadar sürdü. 25 yaşında bitik gibi hissettim kendimi. neyse buna da takılmadım ilçenin merkezindeki çay ocağına gittim bir çay söyleyip bir tütün daha yaktım. çaycının yüzü asıldı beni görünce veresiye içeceğimi o da ben de biliyorduk. tabi takılmadın yine, parasızlık sanırım yüzsüz yapıyordu bünyeyi. 10 dakika kadar sonra uzaktan bir akrabam geldi çayocağına ve görmezlikten gelmeye çalıştı beni ama gözgöze gelince ayıp olmasın diye yanıma geldi. ne yaptın dedi hala işsiz misin?. bende, evet diyebildim sadece. hayırlısı dedi ben de onayladım, zaten bu aralar en çok kullandığım kelimeydi. hayırlısı olsun, hayırlısı inşallah. ben de öyle dedim hayırlısı dedim. neyse yavaş yavaş hava kararıyordu artık eve gideyim dedim. eve giderken başka bir akrabamla daha karşılaştım. uzaktan bana: ne yaptın memcos iş olayını diye bağırdı. ben de hayırlısı dedim. bu kelimeyi sevmeye başlamıştım hem söylemesi kolaydı hem de ucu açık bir cevaptı. siz bu kelimeyi kullanınca ya karşınızdaki de hayırlısı diyor ya da söyleyecek bie şey bulamıyordu. her neyse eve gittim birkaç saat ders çalıştıktan sonra yine gece oldu. uyumaya çalıştım yine olmadı 2 saat kadar yatak içinde dolandıktan sonra sabaha karşı hergünkü gibi uyuyakalmışım.
bir sonraki gün mü?
yine öğleden sonra kalktım yataktan. aslında kalkmak da istemedim, kalkıp ne yapacaktım nereye gidecektim?
neyse lavoboya doğru yöneldim, aynada kendime baktığımda dünyanın en mutsuz insanını gördüm ama ona küfretmedim. gülümseyerek ona doğru yaklaşıp canın sağolsun sen her şeyden daha değerlisin dedim. güldü. güldük.
