Kimse bilmez Tanrıdağın yaşını,
Duman tutmuş Altayların başını,
Uçurmuştur baştan devlet kuşunu,
Servetine yüz çevirmiş zaman hey...
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey...
Dört bir yana dağılmış Türk soyları,
Sönmüş ocak, göçüp gitmiş boyları,
Dertli dertli akar bozkır çayları
Saklar içten gizli ümit, gümân, hey...
Koca Türkün düştüğü gün yaman hey...
Ak alnına kara yazı yazılmış,
Yaylalarda düğün, dernek bozulmuş.
Gelinlerin gür saçları çözülmüş,
Yâda kalmış diler elden aman hey...
Koca Türkün düştüğü hal yaman hey...
Dağdan dağa çarpıp gitmiş doğanlar,
Kayalarda iz bırakmış al kanlar
Ordulara buyruk vermez ilhanlar,
Nerde kalmış setler yıkan ferman hey..
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey..
Harap olmuş Buharası, başkendi,
Matem tutmuş Semerkandı, Taşkendi,
Kendi söyler, döker gözden yaş kendi..
Ne ozan var, ne yazan, ne şaman hey...
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey...
Kazan, Başkurt batmış, Kırım sürülmüş,
Benim çekik gözlü yârim sürülmüş,
Konum-komşum bütün varım sürülmüş,
Bulunur mu Sibiryada iman hey,
Koca Türkün düştüğü hal yaman hey...
Türk illeri bir birine yadlanır,
Kazak, Kırız, Türkmen, Özbek adlanır,
Azerî Türk yanar içten odlanır,
Ana yurdun içten hali duman hey,
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey...
Orkun çağlar, yatmış iller ayılmaz,
Tarım çayı doğru yola koyulmaz,
Hey... seslenir Amuderya duyulmaz,
Sırderyada kalmamıştır derman hey...
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey...
Hazar coşar, haber salır Kür` üne,
Akar gider Kür sürüne sürüne,
idil ağlar-Altın Ordu yerine,
Aral kendi varlığından pişman hey..
Koca Türkün düştüğü dert yaman hey...
Azerbaycan dert içinde boğulmuş,
Sevenleri diyar diyar kovulmuş,
Ağla şair ağla, yurdun dağılmış,
Nerde kopuz, nerde kırık keman hey...
Nerde büyük vatan, nerde Turan hey...
